به نام خدا

:"شروع شعر..."

:"کجا؟"

:"در انتهای چشمانت !

و کل شعر ..."

:"برای؟"

:"برای چشمانت !

فضای خانه ی ما و طنین گرم صدات

کبوتر دل ما و هوای چشمانت

خدا میان دو چشمت نشسته پس دیگر

بگو که را بپرستم به جای چشمانت ؟

سپرده کشتی چشمان بی پناهم را

به آبهای جهان ،نا خدای چشمانت

نه من ،که تمام ماه و ستارگان مستند

از شبی که شدند آشنای چشمانت

مدار گردش دنیاست چرخش چشمت

کجاست مرکز دنیا ؟کجاییٍ چشمانت ؟

تو پلک بسته ای و روز شب شده ،خورشید

طلوع می کند از ابتدای چشمانت

نخواه شعر بخوانم من از به جز چشمت

که هر چه شعر شده مبتلای چشمانت

*     *     *

توئی و عینک مشکی و یک عصای سفید

من و دو چشم ،که هر دو فدای چشمانت

همیشه چشم تو بسته است ،قلبت اما نه

قبول کن که تویی چشم های چشمانت

مهدی زارعی